ਪੱਤਾ -ਪੱਤਾ ਕਰਕੇ ਲੈ ਗਈ ਪੀਲੀ ਰੁੱਤ ਉੜਾ ਕੇ
|ਖਾਬ ਅਸੀਂ ਰੱਖੇ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚ ਸਜਾ ਕੇ
|ਮੇਰੇ ਇਕਲਾਪੇ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਸੀ ਆਈ ,
ਚੁੱਪ-ਚੁੱਪੀਤੀ ਪਰਤ ਗਈ ਪਰ ਸੁੱਤੇ ਦਰਦ ਜਗਾ ਕੇ |
ਕੁਲ ਜੀਵਨ ਦਾ ਹਾਸਲ ਸਾਡਾ ਸੱਜਣਾ ਤੇਰਾ
ਬਿਰਹਾਰੌਣਕ ਵਿਚ ਵੀ ਰੱਖਿਆ ਇਸ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਕੇ
|ਤਿਲ ਭਰ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਘਟੇ ਨਾ ,ਰੁੱਤ ਆਵੇ ਰੁੱਤ ਜਾਵੇ,
ਬਾਝ ਤੇਰੇ ਕੀ ਹਾਲਤ ਹੋਈ, ਵੇਖ ਕਦੀ ਤਾਂ ਆ ਕੇ |
ਹੰਝੂਆਂ ਚੋਂ ਨਾ ਮਾਪੀਂ ਮੇਰੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ
ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਗਰ ਰੱਖੇ ਅਸੀਂ ਛੁਪਾ ਕੇ
No comments:
Post a Comment