Thursday, August 1, 2013

ghazal...

ਭਰਨਗੇ ਛਾਲੇ ਤੇ ਫ਼ਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।
ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਿਲ ਦੇ ਇੰਝ ਰਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਕਰਨਗੇ ਚੁਗਲੀ ਮੇਰੇ ਹਾਲਾਤ ਦੀ ,
ਅਸ਼ਕ ਜੁ ਨੈਣਾ 'ਚ ਦਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਸੇਜ਼ ਕਿਰਚਾਂ ਦੀ ਬਣੁ ਉਹ  ਜ਼ਿੰਦਗੀ ,
ਦਰਦ ਛਿਪ ਕੇ ਦਿਲ 'ਚ ਜਿਸ ਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਸੱਚ ਜਾਣੀ ਹਮਸਫ਼ਰ, ਹਮਰਾਜ਼ ਤੂੰ ,
ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਜ਼ਜਬਾਤ ਹਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਸਫ਼ਰ ਮੇਰੇ ਦੀ ਨਹੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਕੋਈ ,
ਰਸਤਿਆਂ ਵਿਚ ਪੈਰ ਘਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਕਰ ਲਏ ਸੌਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤਕ਼ਦੀਰ ਨਾਲ ,
ਵਕ਼ਤ  ਦੀ ਚੱਕੀ 'ਚ ਪਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ghazal...

ਦੁਨੀਆਂ ਕੋਲੋਂ ਰੱਖ ਛੁਪਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।
ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਰੱਖ ਸਜਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।

ਰਾਤ ਪਈ ਜਦ ਸਾਰੀ ਖ਼ਲਕਤ ਸੌਂ ਜਾਵੇ ,
ਬਾਤਾਂ ਪਾਵੀਂ ਕੋਲ ਬਿਠਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।

ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਸੂਲੀ ਤੇ ਹੱਸਦਾ ਫੁੱਲ ਜਿਵੇਂ ,
ਮੁਸਕਾਉਣਾ ਵੀ ਰੱਖ ਸਿਖਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।

ਕੋਈ ਹੰਝੂ ਖੋਲ ਨਾ ਦੇਵੇ ਤੇਰਾ ਪੋਲ ,
ਪਲਕਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਰੱਖ ਲੁਕਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।

ਕਿਧਰੇ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਫਿਰ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ,
 ਏਨਾ ਵੀ ਨਾ ਰੱਖ ਵਧਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।

ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸੂਲੀ ਤੇ ਚੜਨਾ ਸੌਖਾ ਨਹੀ ,
 ਰੱਖੀਂ ਇਹ ਵੀ ਗਲ ਸਮਝਾ ਕੇ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ।

ghazal....

ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਦਰਦ ਖ਼ੁਦ ਉਹ ਜਰ ਗਿਆ ।
ਮੇਰੀਆਂ ਤਲੀਆਂ ਤੇ ਦੀਵੇ ਧਰ ਗਿਆ ।

ਬੇਵਸੀ ਕਿੱਦਾਂ ਨਾ ਰੋਵੇ ਫੁੱਟ ਕੇ ,
ਵਕ਼ਤ ਹੀ ਬਰਬਾਦ ਐਨਾ ਕਰ ਗਿਆ ।

ਕਰ ਗਿਆ ਗ਼ਮਗੀਨ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ,
ਝੋਲ ਮੇਰੀ ਨਾਲ ਦਰਦਾਂ ਭਰ ਗਿਆ ।

ਕੀ ਗਿਲਾ ਗੈਰਾਂ ਤੇ ਜਦ ਆਪਣਾ ਹੀ ਉਹ ,
 ਢਾਹ ਕੇ ਅਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਮੇਰਾ ਘਰ ਗਿਆ ।

ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਰ ਕਰ ਗਿਆ ਅਸਮਾਨ ਵੀ ,
ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਹਥੋਂ ਹੈ ਬੰਦਾ ਹਰ ਗਿਆ ।

ghazal...

ਜਦ ਜਗ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।
ਅਪਣਾ ਆਪ ਵਿਚਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ਜਿੱਦਾਂ -ਕਿੱਦਾਂ ਹੋੜ ਲਵਾਂ ,ਜਦ
ਹੋਈ ਰੀਝ ਅਵਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਕੁਝ ਅੰਦਰ ਜਾਪੇ ,
 ਜਦ ਮੈਂ ਟੁੱਟਾ ਤਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ਅਕਸਰ ਹੀ ਮੈਂ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ,
ਮਰਦਾ ਖ਼ਾਬ ਕੁਆਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ਨਜ਼ਰ ਚੁਰਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਗ਼ਮ ,
ਫਿਰਦਾ ਮਾਰਾ-ਮਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ਤੋਲਾਂ ਜਦ ਵੀ ਗ਼ਮ ਤੇ ਹਾਸੇ ,
 ਗ਼ਮ ਦਾ ਪੱਲਾ ਭਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ਗਮਲੇ ਵਿਚ ਉਗਾਵਾਂ ਪਿੱਪਲ ,
 ਛਾਂ ਦਾ ਫੇਰ ਸਹਾਰਾ ਤੱਕਾਂ ।

ghazal....

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਹਾਰ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾ ਗਿਆ ।
ਜਦ ਕਦੀ ਵੀ ਖ਼ਾਬ ਤੇਰਾ ਆ ਗਿਆ ।

ਝਿਜ਼ਕਦਾ , ਕੁਝ ਥਰਕਦਾ ,ਕੁਝ ਕੰਬਦਾ ,
ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਫਿਰ ਲਬਾਂ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ।

ਪੈੜ ਤੇਰੀ ਨੂੰ ਜੋ ਆਇਆ ਚੁੰਮ ਕੇ ,
ਪੌਣ ਦਾ ਬੁੱਲਾ ਉਹ ਮਨ ਮਹਿਕਾ ਗਿਆ ।

ਹੋਰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਤਨਹਾ ਰਹਿਣ ਦੇ ,
 ਮਹਿਫ਼ਿਲਾਂ ਤੋਂ ਮਨ ਬੜਾ ਉਕਤਾ ਗਿਆ ।

ਦਿਲ ਕਿਵੇਂ ਪਰਵਾਜ਼ ਭਰਦਾ ਦੋਸਤਾ ,
 ਚੂਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਜਦ ਲਲਚਾ ਗਿਆ ।

ghazal...

ਤੈਨੂੰ ਜੋ ਖੰਡਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।
ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ਮੁੜ -ਮੁੜ ਸੌਂਹਾਂ ਖਾਈ ਜਾਨੈ,
  ਚੋਰ ਕੋਈ ਅੰਦਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ਨਿੱਘੇ ਬੋਲੀਂ ਵੀ ਨਾ ਢਲਦਾ,
 ਦਿਲ ਉਸਦਾ ਪੱਥਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਬਲਦਾ ਰਖਣਾ ਪੈਂਦਾ ,
  ਨ੍ਹੇਰੇ ਤੋਂ ਹੁਣ ਡਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ਝੱਖੜ ਝੰਬੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ,ਦਿਲ
ਚੱਲਣ ਤੋਂ ਮੁਨਕਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ਸੁਫ਼ਨੇ ਵੇਚ ਰਿਹਾ ਵਣਜਾਰਾ ,
ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਨਬਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਚਲਦਾ ,
 ਪੀੜਾਂ ਦਾ ਲਸ਼ਕਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ।

ghazal...

ਦਿਲ ਗਮਾਂ ਵਿਚ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ ।
ਅੱਖ ਵਿਚ ਸਾਗਰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ ।

ਵੇਖ ਕੇ ਕੱਚਾ ਘੜਾ ਕਿਓਂ ਡਰ ਗਿਆ ,
ਇਸ਼ਕ਼ ਤਾਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਪਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ ।

ਉਸ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਕੀ ਸਮਝਣੈ,
 ਉਹ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਦਿਲ ਦੁਖਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ

ਵੇਖ ਕੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਮਨ ਡਰਦਾ ਨਹੀਂ ,
 ਇਹ ਤਾਂ ਬਸ ਦੀਵੇ ਜਗਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ ।

ਅੱਜ ਦੇ ਇਸ ਦੌਰ ਵਿਚ ਹੈ ਕਾਮਯਾਬ ,
ਸ਼ਖ਼ਸ ਜੋ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵਿਖਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ ।

ਓਸ ਜੁਗਨੂੰ ਵਾਂਗ ਹਾਂ ਮੈਂ ਦੋਸਤੋ ,
ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋ ਡਰਾਉਣਾ ਜਾਣਦੈ ।

ghazal...

ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਨਾ ਸੂਰਜ ,ਚੰਨ ,ਸਿਤਾਰੇ ਮੰਗੇ ।
 ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਗ਼ਮ ਸਾਰੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੰਗੇ ।

ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੱਸ ਜਰਾ ਤੂੰ ,
 ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਕਦ ਸੀ ਹੰਝੂ ਖਾਰੇ ਮੰਗੇ ।

ਪੈਰਾਂ ਵਿਚਲੀ ਬੇੜੀ ਮੈਨੂੰ ਦੁੱਖ ਦਵੇ ਜਦ ,
ਉੱਡਣ ਖ਼ਾਤਿਰ ਦਿਲ ਫਿਰ ਖੰਭ ਉਧਾਰੇ ਮੰਗੇ ।

ਸੂਰਜ ਵੱਲ ਨੂੰ ਖੁੱਲਦਾ ਬੂਹਾ ਭੇੜ ਗਿਆ ਉਹ ,
ਅਪਣੀ ਖ਼ਾਤਰ ਜਦ ਸੀ ਮੈਂ ਉਜਿਆਰੇ ਮੰਗੇ

ਖ਼ੌਰੇ ਕਿਹੜੇ ਦਰਦ ਸੁਣਾਵਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ,
ਉਹ ਬੰਦਾ ਜੋ ਚੁਪ ਕੋਲੋਂ ਹੁੰਗਾਰੇ ਮੰਗੇ ।

ghazal....

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਮੌਸਮਾਂ ਦਾ ਬਦਲਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ।
 ਅੱਖ ਵਿਚਲੇ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦਾ ਤਿੜਕਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ।

ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਵਾਸਤਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ,
 ਫੇਰ ਵੀ ਤੇਰੇ ਲਈ ਕਿਉਂ ਤੜਪਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ।

ਪਰਖ਼ ਨਾ ਸਕਿਆ ਕਦੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਦੀ ,
ਤਾਂ ਹੀ ਉਸਦਾ ਥਾਂ ਕੁ ਥਾਂ 'ਤੇ ਬਰਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ।

ਉਮਰ ਪੂਰੀ ਭਟਕਿਆ ਹੈ ਇਸ਼ਕ਼ ਮੰਜਿਲ ਵਾਸਤੇ ,
 ਉਮਰ ਪੂਰੀ ਹਸਰਤਾਂ ਦਾ ਤਰਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ।

ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਖ਼ਾਤਿਰ ਕਿਰਨ ਇਕ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲੀ ,
ਨਾ -ਉਮੀਦੀ ਦੇ ਖਲ਼ਾਅ ਵਿਚ ਭਟਕਣਾ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ।

ghazal...

ਭਰਨਗੇ ਛਾਲੇ ਤੇ ਫ਼ਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।
 ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਿਲ ਦੇ ਇੰਝ ਰਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਕਰਨਗੇ ਚੁਗਲੀ ਮੇਰੇ ਹਾਲਾਤ ਦੀ ,
 ਅਸ਼ਕ ਜੁ ਨੈਣਾ 'ਚ ਦਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਸੇਜ਼ ਕਿਰਚਾਂ ਦੀ ਹੈ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ,
ਦਰਦ ਛਿਪ ਕੇ ਦਿਲ 'ਚ ਜਿਸ ਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਸੱਚ ਜਾਣੀ ਹਮਸਫ਼ਰ, ਹਮਰਾਜ਼ ਤੂੰ ,
ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਜ਼ਜਬਾਤ ਹਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਸਫ਼ਰ ਮੇਰੇ ਦੀ ਨਹੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਕੋਈ ,
ਰਸਤਿਆਂ ਵਿਚ ਪੈਰ ਘਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

ਕਰ ਲਏ ਸੌਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤਕ਼ਦੀਰ ਨਾਲ ,
ਕਾਲ ਦੀ ਚੱਕੀ 'ਚ ਪਿਸਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ।

Friday, March 1, 2013

ghazal/.......

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਫੁੱਲਾਂ ਜਿਹੀ ਸੀ ਖ਼ਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ।
ਸਦਮਿਆਂ ਸੰਗ ਖੇਡਦੀ ਲਾਚਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ।

ਮਨ ਪਰਿੰਦਾ ਆਸ ਲਾ ਕੇ ਅੰਬਰੀਂ ਉਡਦਾ ਰਿਹਾ .
ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਕੈਦ ਰੂਹ ਬੇਜ਼ਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ।

ਅੱਥਰੂ ਨੇ ਸ਼ਬਦ ਬਣ ਕੇ ਕਾਗ਼ਜ਼ਾਂ ਤੇ ਬਿਖਰਦੇ,
ਰੀਝ ਵੀ ਹੁਣ ਦਿਲ ਦੇ ਉੱਤੇ ਭਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ।

ਇਸ ਤਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੀ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵਿਛੜਨ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ,
ਜਿੰਦ ਜੋਗਣ ਭਟਕਦੀ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ।

ਉਮਰ ਭਰ ਹਾਂ ਤੜਪਦੇ ,ਧੁਖ਼ਦੇ ਰਹੇ ,ਬਲਦੇ ਰਹੇ ,
ਉਮਰ ਪੂਰੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੁਸ਼ਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ।

ਜਿਸ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਓਪਰਾ ,
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿਚ ਬੇਰੁਖ਼ੀ ਦੀਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ

Monday, February 25, 2013

ghazal...

ਹੋਣੀ ਟਲਦੀ ਵੇਖੀ ਨਾ ਅਰਦਾਸਾਂ ਨਾਲ ।
ਦਿਲ ਨਾ ਐਵੇਂ ਭਰਮਾਵੀਂ ਧਰਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ।

ਵਿੱਛੜਿਆ ਸੀ ਮੈਥੋਂ ਜੋ ਖੁਸ਼ਬੂ ਬਣ ਕੇ ,
ਧੜਕਣ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿੰਦੈ ਵੇਖ ਸਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ।

ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਉਂ ਮੇਰੀ ਹਿੰਮਤ ਹਾਰ ਗਈ ,
ਤੁਰ ਨਾ ਹੋਵੇ ਹੁਣ ਮੁਰਦਾ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਨਾਲ ।

ਆਪਣਿਆਂ ਨੇ ਜੋਕਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸ ਲਿਆ ,
ਗੈਰਾਂ ਵੱਲੇ ਤੱਕਾਂ ਕੀਕਣ ਆਸਾਂ ਨਾਲ ।

ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਹਨ ਬਾਬਰ ਤੇ ਨਾਨਕ ,
ਜਿਸ ਨੂੰ ਚਹੁੰਨੈ ਮਿਲ ਲੈ ਹੋਸ਼ -ਹਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ।

ਧੋਖੇ ਵੱਸੀ ਜਾਂਦੇ ਵੇਖ ਜਮੀਰਾਂ ਵਿਚ ,
ਟੁੱਟੀ ਜਾਂਦੈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੁਣ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ।

Monday, February 18, 2013

ghazal...


ਪੁੱਛ ਨਾ ਤੂੰ ਸੱਜਣਾ ਹੁਣ ਹਾਲ ਮੇਰੇ ।
ਬੇਸੁਰੇ ਹੋਏ ਪਏ ਸੁਰ -ਤਾਲ ਮੇਰੇ ।

ਆਪਣੇ ਮੇਰੇ ਕਦੋਂ ਦੇ ਮੁੜ ਗਏ ,ਪਰ
ਗ਼ਮ ਬਰਾਬਰ ਤੁਰ ਰਹੇ ਨੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ।

ਹੋਰ ਕਿਸਨੂੰ ਆਖਦੇ ਨੇ ਨਰਕ਼ ਦੱਸੀਂ ,
ਝਾਂਜਰਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਹੈ ਪੈਰੀਂ ਜਾਲ ਮੇਰੇ ।

ਮਾਰ ਕੇ ਠੀਕਰ ਗਮਾਂ ਦੇ ਸਾਗਰਾਂ ਵਿਚ ,
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਦਰਦ ਤੂੰ ਹੰਗਾਲ ਮੇਰੇ ।

ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਸੰਗ ਲੜਦਿਆਂ ਹੀ ,
ਦਿਨ ,ਮਹੀਨੇ ਬੀਤਣੇ ਫਿਰ ਸਾਲ ਮੇਰੇ ।

Sunday, January 20, 2013

ghazal....

ਡੁਬ ਨਾ ਜਾਵੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਏਨਾ ਰਾਸ ਕਰੀਂ ।
ਅਪਣੇ ਆਪੇ ਤੇ ਥੋੜਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰੀਂ ।
ਰੇਤ ਬਣੇ ਦਰਿਆਵਾਂ ਕੋਲੋਂ ਕੀ ਮਿਲਣੈਂ,
ਐਵੇਂ ਨਾ ਤੂੰ ਤੀਬਰ ਅਪਣੀ ਪਿਆਸ ਕਰੀਂ ।
ਦੋਸ਼ ਬਿਗਾਨੇ ਵਿਹੜੇ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਵੀਂ ਨਾ ,
ਆਪਣਿਆਂ ਐਬਾਂ ਦਾ ਵੀ ਅਹਿਸਸ ਕਰੀਂ ।
ਅਮਲਾਂ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਲੇਖਾ ਦੇਣੈ ਜਦ ,
ਝੁਕ ਨਾ ਜਾਵਣ ਨਜ਼ਰਾਂ ਇਹ ਅਰਦਾਸ ਕਰੀਂ ।
ਔਖੇ ਵੇਲ਼ੇ ਪਰਛਾਵਾਂ ਤਕ ਛਡ ਦਿੰਦੈ ,
ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਨਾ ਬਹੁਤੀ ਕੋਈ ਆਸ ਕਰੀਂ
ਤਕ਼ਦੀਰਾਂ ਦੀ ਹੋਣੀ ਹੈ ਤਦਬੀਰਾਂ ਵਿਚ ,
ਲਿਖਿਆਂ ਲੇਖਾਂ ਤੇ ਹੀ ਨਾ ਭਰਵਾਸ ਕਰੀਂ ।
ਨੱਕੋਂ ਅੱਗੇ ਵੇਖਣ ਦੀ ਨਾ ਸੂਝ ਰਹੇ ,
ਹਉਮੈਂ ਨੂੰ ਨਾ ਏਨਾ ਅਪਣੇ ਪਾਸ ਕਰੀਂ ।

ghazal....

ਜੇ ਨਹੀਂ ਚਹੁੰਨੈ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਤੜਪਣਾ ।
ਰੀਝ ਕੋਈ ਫਿਰ ਨਵੀਂ ਨਾ ਪਾਲਣਾ ।
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਅੰਦਰ ਤਜ਼ਾਰਤ ਵਸ ਗਈ ,
ਫੇਰ ਵੀ ਔਖੈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ।
ਪੈੜ ਹੈ ,ਪੈਂਡਾ , ਪੜਾ ਹੈ ,ਸਫਰ ਹੈ ,
ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਨਾਮ ਦੂਜਾ ਭਟਕਣਾ ।
ਪੈ ਗਿਆ ਏ ਪੀੜ ਦਾ ਚਸਕਾ ਜਿਹਾ ,
ਜ਼ਖਮ ਦਿਲ ਦੇ ਰੋਜ ਚਾਹਾਂ ਛਿੱਲਣਾ ।
ਖੋਟ ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਕ਼ ਦੀ ਸਾਬਤ ਕਰੀਂ ,
ਏਸ ਨੂੰ ਚਾਹੇਂ ਕਦੀ ਜੇ ਪਰਖਣਾ ।
ਆਜ਼ਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲੈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ,
ਬਹੁਤ ਔਖੈ ਖ਼ਾਬ ਮਰਦਾ ਵੇਖਣਾ ।
ਤਜ ਸਕੇ ਨਾ ਜਾਂਗਲੀ ਸੋਚਾਂ ਅਸੀਂ ,
ਰਾਸ ਆਇਆ ਇਲਮ ਦਾ ਨਾ ਚਾਨਣਾ ।

ghazal

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੰਗਲ ਵਧਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।
ਗਮਲਿਆਂ ਵਿਚ ਰੁੱਖ ਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।

ਇਹ ਜ਼ਹਾਲਤ ਜੇ ਨਹੀ ਤਾ ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ ,
ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਖੰਜ਼ਰ ਚਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।

ਆਸਥਾ ਤਾਂ ਵਸਤ ਹੈ ਫੁੱਲਾਂ ਜਿਹੀ ,ਪਰ
ਰੱਬ ਪੱਥਰ ਦੇ ਬਣਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।

ਤੂੰ ਜਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਕੇ ਵੇਖ ,ਮੇਰੇ
ਦਿਲ 'ਚ ਕਿੰਨੇ ਗਮ ਛੁਪਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।

ਜਿੰਦਗੀ ਤੇ ਦਾਗ਼ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਲਾ ਲਏ,ਪਰ
ਦੌਰ ਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।

ਇਹ ਹੈ ਉਸਦੀ ਨੇੜਤਾ ਦੀ ਇੰਤਹਾ ,ਹੁਣ
ਦਿਲ 'ਚ ਰਹਿ ਕੇ ਸਾਹ ਸੁਕਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ।

Friday, January 11, 2013

nazam...rabb nun....


 ਬੜਾ ਸੌਖਾ ਹੈ ਰੱਬ ਹੋਣਾ .......
'ਤੇ ...............
ਕਿਸੇ  ਸੁਰੱਖਿਅਤ  ਥਾਂ ਤੇ ਬੈਠ  
 ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਦੇ ਜੋਰ  
ਹਰ ਇਕ ਕੋਲੋਂ  
ਆਪਣੀ  ਇੱਛਾ ਮੰਨਵਾਉਣਾ....


ਪਰ .......... 
ਬੜਾ ਔਖਾ ਹੈ  
ਇਨਸਾਨ ਹੋ ਕੇ  
ਬੇਬਸੀ  ਨਾਲ 
ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਹੰਝੂ ਭਰ 
' ਤੇਰੇ '  ਭਾਣੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ   ਕਰ ਕੇ ਮੰਨਣਾ..........

ghazal..

ਧੁੱਪ ਤੇ ਪਰਛਾਂਵਿਆਂ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਬਣਿਆਂ ਰਹੇ ।
 ਇਸਤਰਾਂ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਆਸਰਾ ਬਣਿਆਂ ਰਹੇ ।

ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਤੂੰ ਹੋਵੀ ਨਾ ਮੇਰੇ ਰੂਬਰੂ ,
ਰਹਿਣਦੇ ਇਕ ਭਰਮ ਮੇਰਾ ਸਾਬਤਾ ਬਣਿਆਂ ਰਹੇ ।

ਕੀ ਪਤਾ,ਕਿਸ ਵਕਤ, ਕਿੱਥੋਂ,ਮਿਲ ਪਵੇ ਉਹ ਹਾਦਸਾ .
ਉਮਰ ਭਰ ਫਿਰ ਨਾਲ ਜਿਸਦੇ ਵਾਸਤਾ ਬਣਿਆਂ ਰਹੇ ।

ਇਹ ਅਵੱਲੀ ਭਟਕਣਾ ਤਾਂ ਦੇਣ ਹੈ ਹਾਲਾਤ ਦੀ ,
ਦਿਲ ਕਦੋਂ ਚਹੁੰਦੈ ਕਿ ਜੀਵਨ ਕਰਬਲਾ ਬਣਿਆਂ ਰਹੇ ।

ਸਬਰ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਜਰਾ ਤੂੰ ਆਜ਼ਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲੈ ,
ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਰਸਤਿਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਗਿਲਾ ਬਣਿਆਂ ਰਹੇ ।

ghazal

ਨਾਲ ਗ਼ਮ ਦੇ ਵੀ ਨਿਭੇ ਚੰਗੇ ਭਲੇ ।
ਵੇਖ ਸਾਡੇ ਦਿਲ -ਜ਼ਿਗਰ ਦੇ ਹੌਂਸਲੇ ।

ਨਿੱਤ ਭੇਜੇ ਖ਼ਾਬ ਵਿਚ ਖੰਡਰ ਕੋਈ ,
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਛ ਨੀਂਦ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਛਲੇ ।

ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਛੁਟਿਆ ਗਈ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ,
ਰੂ-ਬ -ਰੂ ਹੋਏ ਜੁ ਅਪਣੇ ਦਿਨ ਢਲੇ ।

ਉਮਰ ਦਾ ਇਹ ਦੌਰ ਵੀ ਕੀ ਦੌਰ ਹੈ ,
ਮਰ ਗਏ ਨੇ ਜੀਣ ਦੇ ਸਬ ਵਲਵਲੇ ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੁਗਨੂੰ ਜਿਹੀ ਸੀ ਫੇਰ ਵੀ ,
ਨੇਰ੍ਹ ਵਿਚ ਖ਼ੁਦ ਸੂਰਜਾਂ ਵਾਂਗੂ ਬਲੇ ।

ਕਦਰ ,ਆਦਰ ,ਮਾਣ ਸਾਡੇ ਕੇਸ ਕੰਮ ,
ਨਜ਼ਰ ਤੇਰੀ 'ਚੋਂ ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਲਹਿ ਚਲੇ ।

ਖਟਕਿਆ ਜਦ ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ,
ਰਾਤ ਦੇ ਸੀਨੇ 'ਉਹ ' ਦੀਵੇ ਬਣ ਜਲੇ ।

ghazal...

ਬੈਠ ਕਿਨਾਰੇ ਦਿਲ ਜੇ ਡਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।
ਇਸ਼ਕ਼ ਝਨਾਂ ਜੇ ਮੈਂ ਨਾ ਤਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।

'ਕੱਲੇ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਣਾ ਹੈ ਮਨਜ਼ੂਰ ਮਗ਼ਰ,
ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਹੰਝੂ ਭਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।

ਦਿਲ ਵਿੱਚੋਂ ਨਫਰਤ ਦੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾ ਪਹਿਲਾਂ,
ਤਪਦਾ ਸੀਨਾ ਜੇ ਨਾ ਠਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।

ਲੱਖ ਕਰਨਗੇ ਦਾਅਵੇ ਦੁੱਖ ਵੰਡਾਵਣ ਦੇ ,
ਤੇਰਾ ਦਰਦ ਕਿਸੇ ਜੇ ਜਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।

ਵਿਰਲਾਂ ਥਾਣੀ ਅਪਣੇ ਅੰਦਰ ਝਾਕ ਜਰਾ ,
ਆਪੇ ਤੋਂ ਜੇ ਖੁਦ ਨਾ ਡਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।

ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ ਮਿਲਦੈ ਹੈ ਤੁਅਫ਼ਾ ਹਾਰਾਂ ਦਾ ,
ਦਿਲ ਜੇ ਗ਼ੈਰਾਂ ਕਰ ਕੇ ਹਰਿਆ ,ਤਾਂ ਆਖੀਂ ।

ghazal...

ਸਾਰੀ ਉਮਰਾ ਥੋੜਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਰਿਹਾ ।
ਬਿਨ ਗ਼ਮ ਦੇ ਨਾ ਕੋਈ ਦਿਲ ਦੇ ਪਾਸ ਰਿਹਾ ।

ਸ਼ੰਕੇ ਉੱਗ ਪਏ ਨੇ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਬਾਰੇ ,
ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਪੈੜਾਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰਿਹਾ ।

'ਮੈਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ' ਤੀਕਰ ਹੀ ਹਾਂ ਮਹਿਦੂਦ ਰਹੇ ,
ਅੰਤਰ-ਮਨ ਵੀ ਹਉਮੈਂ ਦਾ ਹੀ ਦਾਸ ਰਿਹਾ ।

ਮੋਹ ਹੋਇਆ ਨਾ ਅਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕਦੀ ,
ਦਸਤਕ ਦਿੰਦਾ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਬਨਵਾਸ ਰਿਹਾ ।

ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਦਿਲ ਨੂੰ ਛਾਂ ਦੀ ਆਸ ਰਹੀ ,
ਬਲਦੀ ਰੁੱਤੇ ਕਿਣਮਿਣ ਦਾ ਭਰਵਾਸ ਰਿਹਾ ।

ਵਾਪਸ ਲੈ ਲੈ ਰੱਬਾ ਐਸਾ ਦਿਲ ਸਾਥੋਂ ,
ਅਜ਼ਲਾਂ ਤੋਂ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਗ਼ਮ ਦਾ ਵਾਸ ਰਿਹਾ ।

nazam....

ਮੁਆਫ਼ ਕਰੀਂ ਦੋਸਤ.....

by Baljit Saini on Wednesday, 12 September 2012 at 02:38 ·
ਮੁਆਫ਼ ਕਰੀਂ ਦੋਸਤ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਲੇਖੇ-ਜੋਖ਼ੇ ਵਿਚ
ਪੂਰੀ ਨਹੀ ਉਤਰ ਸਕੀ ....

ਆਪਣੀ -ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਦੀ ਪੋਟਲੀ ਚੁੱਕੀ
ਖੜੇ ਰਹੇ ਅਸੀਂ ਆਰ ਪਾਰ....
ਮੈਂ ਤਾ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਡੁਬਦੀ ਤਰਦੀ
ਦੂਸਰੇ ਪਾਰ ਆ ਹੀ ਜਾਂਦੀ
ਪਰ ......
ਤੇਰਾ ਹੀ ਵਿਸਵਾਸ਼ ਕੱਚਾ ਸੀ  
ਮੇਰੇ ਤੇ ਵੀ
ਤੇ ਮੇਰੀ ਆਸਥਾ ਤੇ ਵੀ
ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ
ਬਿਨਾ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤਿਆਂ
ਮੁੜ ਪਿਆ ਸੀ ਤੂੰ
ਤੇ ਮੈਂ .......
ਓਥੇ ਹੀ ਖੜੀ
ਹਰ ਰੋਜ਼
ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ
ਜਾਣੇ -ਅਣਜਾਣੇ
ਚੇਤ -ਅਚੇਤ
ਤਰਦੀ ਰਹੀ
ਡੁਬਦੀ ਰਹੀ
ਰੁੜਦੀ ਰਹੀ
ਖੁਰਦੀ ਰਹੀ
ਬਰੇਤਿਆਂ ਵਿਚ ਲੱਭਦੀ ਰਹੀ
ਤੇਰੀਆਂ ਪੈੜਾਂ ਦੇ ਚਮਕਦੇ ਕਣ.....

ਉਸੇ ਸ਼ਹੁ-ਦਰਿਆ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ
ਤਿਰਹਾਈ ਬੈਠੀ ਰਹੀ
ਤਰਸਦੀ ਰਹੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਇਕ ਬੂੰਦ ਲਈ......

ਤੇ ਵੇਖ......  
ਤੇਰੀ ਰਹਿਮਤ ਸਦਕਾ
ਅੱਜ ਮੈਂ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਲਈ ਨਹੀ ਤਰਸਦੀ
ਮਾਲਕ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਅੱਖਾਂ 'ਚੋ ਨਿਰੰਤਰ ਵਹਿੰਦੇ
ਬੇਰੋਕ ਸਾਗਰ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀ .........

ਮੁਆਫ਼ ਕਰੀਂ ਦੋਸਤ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਲੇਖੇ-ਜੋਖ਼ੇ ਵਿਚ
ਪੂਰੀ ਨਹੀ ਉਤਰ ਸਕੀ ...