ਚਾਨਣ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਤੋਂ ਵੀ ਡਰਦਾ ਹੈ |
ਓਦਾਂ ਤਾਂ ਦਿਲ ਸੂਰਜ ਦੀ ਚਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ |
ਦੋਸ਼ ਪਰਾਇਆਂ ਸਿਰ ਐਵੇਂ ਹੀ ਧਰਦੇ ਨੇ ,
ਬੰਦਾ ਅਕਸਰ ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ ਹਰਦਾ ਹੈ |
ਧੁੰਦਲਾ ਜਾਪੇ ਮੈਨੂੰ ਅਪਣਾ ਸੂਰਜ ਵੀ ,
ਤੇਰੇ ਨੇਰ੍ਹੇ ਵਿੱਚੋਂ ਚਾਨਣ ਝਰਦਾ ਹੈ |
ਨਿਭਣਾ ਏਂ ਤਾਂ ਨਿਭ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਤੂੰ ,
ਝੂਠੇ ਲਾਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਸਰਦਾ ਹੈ'|
ਕਬਰਾਂ ਵਰਗੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਹੈ ਮਨ ਅੰਦਰ ,
ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਰੌਣਕ ਦਾ ਬਸ ਪਰਦਾ ਹੈ |
ਖੌਰੇ ਅੰਦਰ ਕਿੰਨੀਆਂ ਪਰਤਾਂ ਫੋਲ ਗਿਆ ,
ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਖਾਰਾ ਅਥਰੂ ਤਰਦਾ ਹੈ |
