ਮੇਰੇ ਖ਼ਾਬਾਂ ਨੂੰ ਜੇ ਮਿਲਿਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
ਸੁੱਕਿਆ ਨੈਣਾਂ ਦਾ ਜੇ ਸਾਗਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਸੂਰਜ ਜ਼ਹਿਨ ਵਿਚ ਮਹਿਫ਼ੂਜ਼ ਹੈ ,
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਧੁੱਪ ਦੀ ਕਾਤਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
ਜਾਣ ਕੇ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਕਿਉਂ ਮਨਾ ਹੋਵੇਂ ਉਦਾਸ ,
ਬਹੁਤ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਨੇ ਮਿੱਤਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
ਬਹੁਤ ਨੇ ਦੋ ਅੱਥਰੂ ਹੀ ਮੇਰੀਆਂ ਤੇਹਾਂ ਲਈ ,
ਰਸਤਿਆਂ ਵਿਚ ਜੇ ਕੋਈ ਸਰਵਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
ਕਰ ਲਿਆ ਤਬਦੀਲ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਮੌਸਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ,
ਦਿਲ ਨੂੰ ਜੇਕਰ ਕਰ ਸਕੀ ਪੱਥਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
ਕਰ ਸਕੇਂ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਦਾ ਕਰ ਲੈ ਤਰਜੁਮਾ,
ਮੇਰੇ ਕੋਲੇ ਬੋਲਦੇ ਅੱਖਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕੀ |
