ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋ ਗਏ ਕੱਲ -ਮੁ-ਕੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਰਮਾਏ ਬਾਝੋਂ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਪੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਗਹਿਰ ਜਿਹੀ ਹੈ ਦਿਸਹੱਦੇ ਤੱਕ ਧੁੰਦਲਾ ਜਾਪੇ ਚੌਗਿਰਦਾ ,
ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਧੂੜ ਨਾ ਬੈਠੇ ਥੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਜੁਗਨੂੰ ,ਚੰਨ ,ਸਿਤਾਰੇ ਰੁੱਸੇ ਸਾਥ ਨਾ ਦਿੰਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ,
ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਹ ਨ੍ਹੇਰੇ ਨੇ ਮੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਘੁਲ਼ ਕੇ ਸਾਰੇ ਦਰਦ ਪੁਰਾਣੇ ਅੱਥਰੂਆਂ ਦੀ ਜੂਨ ਪਏ,
ਜਦ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਨਾ ਜਾਂਦੇ ਠੱਲ੍ਹੇ ਹੁਣ ।
ਇਕ ਬੇਵੱਸ ਤੇ ਤਲਖ਼ ਸਮੁੰਦਰ ਰੂਹ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤੜਪ ਰਿਹਾ,
ਗ਼ਮ, ਪੀੜਾਂ ਤੇ ਤਨਹਾਈਆਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪੱਤਣ ਮੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਦਿਲ ਸੜਦਾ ਹੈ ਉਸਦੇ ਤਪਦੇ ਬੋਲਾਂ ਨਾਲ ,
ਉਸਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਕਣੀਆਂ ਵਰਗੇ ਇਕ ਦੋ ਅੱਖ਼ਰ ਘੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਸਾਹ ਰ਼ਗ ਤੋਂ ਵੀ ਨੇੜੇ ਹੈਂ ਤੂੰ ਏਦਾਂ ਵੀ ਨਾ ਮੂੰਹ ਮੋੜੀਂ ,
ਇਕ ਪਲ ਦਾ ਵੀ ਰੋਸਾ ਤੇਰਾ ਜਿੰਦ ਮੇਰੀ ਨਾ ਝੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਰਮਾਏ ਬਾਝੋਂ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਪੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਗਹਿਰ ਜਿਹੀ ਹੈ ਦਿਸਹੱਦੇ ਤੱਕ ਧੁੰਦਲਾ ਜਾਪੇ ਚੌਗਿਰਦਾ ,
ਹੰਝੂਆਂ ਦੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਧੂੜ ਨਾ ਬੈਠੇ ਥੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਜੁਗਨੂੰ ,ਚੰਨ ,ਸਿਤਾਰੇ ਰੁੱਸੇ ਸਾਥ ਨਾ ਦਿੰਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ,
ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਹ ਨ੍ਹੇਰੇ ਨੇ ਮੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਘੁਲ਼ ਕੇ ਸਾਰੇ ਦਰਦ ਪੁਰਾਣੇ ਅੱਥਰੂਆਂ ਦੀ ਜੂਨ ਪਏ,
ਜਦ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਨਾ ਜਾਂਦੇ ਠੱਲ੍ਹੇ ਹੁਣ ।
ਇਕ ਬੇਵੱਸ ਤੇ ਤਲਖ਼ ਸਮੁੰਦਰ ਰੂਹ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤੜਪ ਰਿਹਾ,
ਗ਼ਮ, ਪੀੜਾਂ ਤੇ ਤਨਹਾਈਆਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪੱਤਣ ਮੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਦਿਲ ਸੜਦਾ ਹੈ ਉਸਦੇ ਤਪਦੇ ਬੋਲਾਂ ਨਾਲ ,
ਉਸਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਕਣੀਆਂ ਵਰਗੇ ਇਕ ਦੋ ਅੱਖ਼ਰ ਘੱਲੇ ਹੁਣ ।
ਸਾਹ ਰ਼ਗ ਤੋਂ ਵੀ ਨੇੜੇ ਹੈਂ ਤੂੰ ਏਦਾਂ ਵੀ ਨਾ ਮੂੰਹ ਮੋੜੀਂ ,
ਇਕ ਪਲ ਦਾ ਵੀ ਰੋਸਾ ਤੇਰਾ ਜਿੰਦ ਮੇਰੀ ਨਾ ਝੱਲੇ ਹੁਣ ।
No comments:
Post a Comment