ਜੀਣ ਦੀ ਚਾਹਤ 'ਚ ਅਕਸਰ ਘਾੜਤਾਂ ਘੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਸੰਗ ਲੜਨ ਨੂੰ ਜੁਗਨੂੰ ਅਸੀਂ ਫੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਖੇਡ ਸੀ ਤਕਦੀਰ ਦੀ ਇਹ ਜਾਂ ਤਕਾਜ਼ਾ ਵਕ਼ਤ ਦਾ,
ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ ਠਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਛਾਵਾਂ ਵਿਚ ਸੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਪਰਖ਼ ਨਾ ਹੋਇਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕੱਚ-ਸੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ,
ਉਹ ਆਸਾਡੀ ਆਸਥਾ ਛੱਜਾਂ 'ਚ ਪਾ ਛੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਘੜ ਲਏ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਬ ਆਪੋ -ਆਪਣੇਂ ,
ਫਿਰ ਖ਼ੁਦਾਈ ਵਾਸਤੇ ਆਪਸ ਦੇ ਵਿਚ ਲੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਭੇਜਣਾ ਹੀ ਤੂੰ ਜੇ ਹੈ ਤਾਂ ਭੇਜ ਹੁਣ ਲਸ਼ਕਰ ਕੋਈ ,
ਸਿਦਕ਼ ਅੱਗੇ ਇੱਕਾ-ਦੁੱਕਾ ਗ਼ਮ ਕਦੋਂ ਖੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਹੋਰ ਕੀ ਅਨਹੋਣੀਆਂ ਦੀ ਦੋਸਤਾ ਚਰਚਾ ਕਰਾਂ ,
ਨੀਂਦਰਾਂ 'ਚੋਂ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੇ ਅਕਸ ਵੀ ਝੜਦੇ ਰਹੇ |
ਨੇਰ੍ਹਿਆਂ ਸੰਗ ਲੜਨ ਨੂੰ ਜੁਗਨੂੰ ਅਸੀਂ ਫੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਖੇਡ ਸੀ ਤਕਦੀਰ ਦੀ ਇਹ ਜਾਂ ਤਕਾਜ਼ਾ ਵਕ਼ਤ ਦਾ,
ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ ਠਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਛਾਵਾਂ ਵਿਚ ਸੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਪਰਖ਼ ਨਾ ਹੋਇਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕੱਚ-ਸੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ,
ਉਹ ਆਸਾਡੀ ਆਸਥਾ ਛੱਜਾਂ 'ਚ ਪਾ ਛੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਘੜ ਲਏ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਬ ਆਪੋ -ਆਪਣੇਂ ,
ਫਿਰ ਖ਼ੁਦਾਈ ਵਾਸਤੇ ਆਪਸ ਦੇ ਵਿਚ ਲੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਭੇਜਣਾ ਹੀ ਤੂੰ ਜੇ ਹੈ ਤਾਂ ਭੇਜ ਹੁਣ ਲਸ਼ਕਰ ਕੋਈ ,
ਸਿਦਕ਼ ਅੱਗੇ ਇੱਕਾ-ਦੁੱਕਾ ਗ਼ਮ ਕਦੋਂ ਖੜਦੇ ਰਹੇ ।
ਹੋਰ ਕੀ ਅਨਹੋਣੀਆਂ ਦੀ ਦੋਸਤਾ ਚਰਚਾ ਕਰਾਂ ,
ਨੀਂਦਰਾਂ 'ਚੋਂ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੇ ਅਕਸ ਵੀ ਝੜਦੇ ਰਹੇ |
No comments:
Post a Comment