ਜਿਸਨੂੰ ਹਬੀਬ ਸਮਝਿਆ ਅਪਣਾ ਜਹਾਨ ਵਿਚ ।
ਗ਼ਮ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਦੇ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਦਾਨ ਵਿਚ ।
ਆਈ ਹੈ ਸਿਰਫ਼ ਦਰਦ ਨੂੰ ਹੀ ਰਾਸ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ,
ਰੁਕਿਆ ਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਦਿਲ ਦੇ ਮਕਾਨ ਵਿਚ ।
ਇਤਬਾਰ ਕਰਕੇ ਜਾਲ਼ ਵਿਚ ਫ਼ਸ ਜਾਇਉ ਨਾ ਕਿਤੇ,
ਹੱਦੋਂ ਹੀ ਵੱਧ ਮਿਠਾਸ ਹੈ ਉਸਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਵਿਚ ।
ਆਵੇ ਨਾ ਪੈਰਾਂ 'ਤੇ ਕਦੇ ਇਸਦਾ ਮਧੋਲਿਆ ,
ਮੰਦਾ ਕਹੀਂ ਨਾ ਕੁਝ ਵੀ ਤੂੰ ਵੇਲੇ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਵਿਚ ।
ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਬਸ ਨਕ਼ਾਬ ਹੈ ਬਖਸ਼ੰਦ ਹੋਣ ਦਾ ,
ਮਾਫ਼ੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਪਰ ਨਹੀ ਤੇਰੇ ਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ।
ਮੈਂ ਲਰਜ਼ਦੀ ਇਕ ਬੂੰਦ ਹਾਂ ਕੋਈ ਨਦੀ ਨਹੀਂ ,
ਸ਼ਿੱਦਤ ਤੂੰ ਅਪਣੀ ਪਿਆਸ ਦੀ ਰੱਖੀਂ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ।
ਗ਼ਮ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਦੇ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਦਾਨ ਵਿਚ ।
ਆਈ ਹੈ ਸਿਰਫ਼ ਦਰਦ ਨੂੰ ਹੀ ਰਾਸ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ,
ਰੁਕਿਆ ਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਦਿਲ ਦੇ ਮਕਾਨ ਵਿਚ ।
ਇਤਬਾਰ ਕਰਕੇ ਜਾਲ਼ ਵਿਚ ਫ਼ਸ ਜਾਇਉ ਨਾ ਕਿਤੇ,
ਹੱਦੋਂ ਹੀ ਵੱਧ ਮਿਠਾਸ ਹੈ ਉਸਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਵਿਚ ।
ਆਵੇ ਨਾ ਪੈਰਾਂ 'ਤੇ ਕਦੇ ਇਸਦਾ ਮਧੋਲਿਆ ,
ਮੰਦਾ ਕਹੀਂ ਨਾ ਕੁਝ ਵੀ ਤੂੰ ਵੇਲੇ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਵਿਚ ।
ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਬਸ ਨਕ਼ਾਬ ਹੈ ਬਖਸ਼ੰਦ ਹੋਣ ਦਾ ,
ਮਾਫ਼ੀ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਪਰ ਨਹੀ ਤੇਰੇ ਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ।
ਮੈਂ ਲਰਜ਼ਦੀ ਇਕ ਬੂੰਦ ਹਾਂ ਕੋਈ ਨਦੀ ਨਹੀਂ ,
ਸ਼ਿੱਦਤ ਤੂੰ ਅਪਣੀ ਪਿਆਸ ਦੀ ਰੱਖੀਂ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ।
No comments:
Post a Comment