ਗ਼ਮ ਦੇ ਮਾਰੇ ਮੁਖੜੇ 'ਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਸਜਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਚ ਅਰਮਾਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਛੁਪਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇ ਜੇਕਰ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਕਰੇ,
ਇਸਦਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਜੋ ਰੋਗ ਲਗਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਅੱਧੀ-ਅੱਧੀ ਰਾਤੀ ਉਠ ਕੇ ਚਾਨਣੀਆਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛੇ ਰਾਹ,
ਇਕ ਪਰਛਾਵੇਂ ਪਿੱਛੇ ਐਵੇਂ ਵਾਂਗ ਸ਼ੁਦਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਪੀੜ ਕਿਤੇ ਇਹ ਟੁੱਟੇ ਜੇਕਰ ਸੁੱਚੇ ਮੋਤੀ ਕਰੀਏ ਦਾਨ ,
ਸਹਿ ਨਾ ਹੋਵੇ ਇਹ ਦੁਖੜਾ ਜੋ ਦਿਲ ਨੂੰ ਲਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਉਮਰਾ ਦਾ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤਕ ਪੂਜਾ ਇਸਦੀ ਕਰਨੀ ਹੈ ,
ਸੱਜਣਾ ਤੇਰੇ ਬਿਰਹਾ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਕਾਲ਼ੀ-ਬੋਲ਼ੀ ਰਾਤ ਲਿਖੀ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਲੇਖਾਂ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ,
ਦਗ-ਦਗ ਕਰਦਾ ਸੂਰਜ ਐਪਰ ਤਲੀ ਟਿਕਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
ਇਸ਼ਕ਼ ਮੇਰੇ ਦੀ ਪਤਝੜ ਅੱਗੇ ਹਾਰ ਨਾ ਜਾਵੇ ਸਿਦਕ਼ ਮੇਰਾ ,
ਸੁਹਲ ਜਿਹੀ ਇਕ ਆਸ ਦੀ ਤਿਤਲੀ ਉਂਗਲ ਲਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ |
No comments:
Post a Comment